150 lat pierwszej wyprawy misyjnej. Dziękować, przemyśleć, wznowić

⏱️ Czas czytania: 5 min.

Minęło 150 lat od Pierwszej Salezjańskiej Wyprawy Misyjnej. Ale 150. Salezjańska Wyprawa Misyjna to znacznie więcej niż tylko rocznica liczbowa. To wydarzenie, które opowiada o wierności w czasie charyzmatowi zrodzonemu z serca Księdza Bosko i przekazanemu Kościołowi dla dobra młodzieży. Był rok 1875, kiedy z Valdocco Ksiądz Jan Bosko wysłał do Patagonii pierwszych dziesięciu misjonarzy pod przewodnictwem księdza Jana Cagliero. Od tego czasu, nieprzerwanie, każdego roku, Zgromadzenie Salezjańskie powtarza ten misyjny gest, który nie jest prostą tradycją, ale wyrazem głębokiej tożsamości: niesienia Ewangelii młodzieży, zwłaszcza tej najuboższej, tam, gdzie wzywa życie.

150 lat pierwszej wyprawy misyjnej. Dziękować za przeszłość, przemyśleć teraźniejszość, odnowić na przyszłość

Z okazji 150-lecia misji salezjańskich, Salezjanie Księdza Bosko przeżywają na nowo ten moment założycielski w duchu dzisiejszych czasów, ze świadomością, że świat się zmienił, że misje to już nie tylko „wyjazdy” w odległe miejsca, ale żywe świadectwa również w kontekstach miejskich, zsekularyzowanych i cyfrowych. Ta rocznica staje się więc wielką okazją do podziękowania, przemyślenia i wznowienia salezjańskiego powołania misyjnego.

Dziękować: skarb odwagi i wiary
Obchodzenie 150 wypraw misyjnych to przede wszystkim akt wdzięczności. To spojrzenie wstecz z wdzięcznością na historię, w której odwaga stała się konkretnym gestem, a marzenie stało się życiem.

Wdzięczność za misyjną odwagę Księdza Bosko. Wysyłanie misjonarzy do Patagonii w 1875 roku nie było oczywistym wyborem. Wymagało wiary, odwagi i zdolności patrzenia w przyszłość. Ksiądz Bosko nie wahał się ryzykować, wspierany niezachwianą ufnością w Maryję Wspomożycielkę i płonącą pasją do zbawienia dusz.

Wdzięczność za 10 700 salezjańskich misjonarzy, którzy od 1875 roku do dziś zostali wysłani na cały świat. Wraz z nimi tysiące Córek Maryi Wspomożycielki, współpracowników, wolontariuszy i świeckich misjonarzy dzieliło tę samą pasję wychowawczą i ewangelizacyjną, często w warunkach ubóstwa, wojny, izolacji lub niezrozumienia.

Wdzięczność za miliony młodych ludzi, do których dotarto, których nauczono czytać i pisać, którym towarzyszono w wierze, których wyrwano z nędzy, porzucenia lub przemocy. Każde założone oratorium, każda otwarta szkoła, każdy zbudowany dom opieki to konkretny znak miłości Boga, która staje się obecna poprzez wychowawczą miłość Księdza Bosko.

Wdzięczność za obecność salezjańską dziś w 137 krajach świata, żywe świadectwo charyzmatu, który potrafił przekroczyć granice geograficzne i kulturowe, dostosowując się bez utraty swojej duszy: „Da mihi animas, cetera tolle”.

Przemyśleć: czytać znaki czasu, aby być misjonarzem dzisiaj
Jednak czas wdzięczności nie wystarczy. Świat misyjny się zmienia, a Salezjanie są wezwani do przemyślenia swojej obecności, aby być wiernymi Ewangelii, a jednocześnie wrażliwymi na rzeczywiste potrzeby dzisiejszej młodzieży.

Przemyśleć oznacza mieć odnowioną wizję misji. Misja to nie tylko „ad gentes”, ale także „inter gentes” i „inter culturas”. Dziś misja to pogłębianie kultury i dialog edukacyjny. To budowanie mostów, a nie barier, to głoszenie Chrystusa również poprzez promowanie człowieczeństwa.

Obecność wśród wyznawców innych religii. Salezjańscy misjonarze często żyją w kontekstach z większością muzułmańską, hinduską lub buddyjską. Tutaj misja odbywa się poprzez dialog, braterstwo i ciche świadectwo życia oddanego, gdzie szkoła i oratorium stają się uprzywilejowanymi miejscami pokoju i współistnienia.

Życie w kontekstach zsekularyzowanych. Również wielkie metropolie zachodnie są dziś ziemią misyjną. Tutaj młodzi ludzie cierpią z powodu cyfrowej samotności, kryzysu sensu, uzależnień i bezrobocia. Salezjańska obecność misyjna nie może ignorować tych miejskich wyzwań, gdzie Ewangelia musi ponownie przemówić do serca rozdrobnionego społeczeństwa.

Stawić czoła nowym wyzwaniom i perspektywom. Migracje, ubóstwo edukacyjne, kryzysy humanitarne i kryzysy środowiskowe naznaczają ten czas. Misja salezjańska jest wezwana do bycia proroctwem nadziei, z konkretnymi dziełami, które wychowują do wiary, sprawiedliwości, obywatelstwa i troski o stworzenie.

Wznowić: rozpalić na nowo zapał misyjny
Obchody 150-lecia misji to nie meta: to nowy początek. Misyjna przyszłość Zgromadzenia zależy od zdolności do odważnego, kreatywnego i prorockiego wznowienia.

Wznowić zapał misyjny wśród ubogiej młodzieży. Pozostają oni centrum salezjańskiej misji. To chłopcy z miejskich peryferii, młodzi bez pracy, migranci bez praw, nieletni ofiary handlu ludźmi, chłopcy z faweli, slumsów i baraków. Charyzmat Księdza Bosko narodził się dla nich i z nimi będzie żył dalej.

Być obecnym w nowych obszarach misyjnych. Istnieją regiony, które wciąż czekają na obecność salezjańską: obszary wiejskie Afryki, odizolowane wioski Azji, rdzenne społeczności Amazonii, zapomniane peryferie Europy. Przyszłość misji zależy od zdolności do ponownego wyjścia, do wyruszenia w drogę z pokorą i odwagą.

Odnowić misję w obszarach, gdzie charyzmat musi zostać na nowo rozpalony. Nie chodzi tylko o otwieranie nowych dzieł, ale także o odnowienie istniejących. Wiele wspólnot misyjnych potrzebuje dziś nowej energii, większej obecności wśród młodzieży, większej komunii między osobami konsekrowanymi a świeckimi, większej kreatywności ewangelizacyjnej. Misja to przede wszystkim nawrócenie serca.

150 lat od pierwszej wyprawy misyjnej to zaproszenie do ponownego postawienia Chrystusa i młodzieży w centrum. Dziękować za przeszłość, przemyśleć teraźniejszość i wznowić na przyszłość to trzy czasowniki, które strzegą sensu tego świętowania. Ksiądz Bosko nadal mówi swoim synom i córkom: „Waszą ojczyzną jest cały świat”. W tym duchu salezjańscy misjonarze będą nadal wędrować po drogach świata, aby każdy młody człowiek mógł poczuć się kochany i spotkać dobre oblicze Boga.

Misja jest jedna: ta otrzymana od Jezusa, aby głosić Ewangelię zgodnie z charyzmatem salezjańskim. Wielkość tego mandatu rozpoznaje się również w hojności wielu salezjanów, którzy w ciągu 150 lat odpowiedzieli swoim „tak” na to wezwanie. Również liczby świadczą o niezwykłym wpływie tego dzieła. Przedstawiamy zatem misjonarzy wysłanych przez Księdza Bosko do dziś:

I dodajemy również 19 misjonarzy z tego roku, 2025, podwójnie jubileuszowego:

Dziewięciu innych salezjanów, którzy z różnych powodów nie uczestniczyli w poprzednich wysyłkach misyjnych, dołączy do otrzymania krzyża misyjnego.

Przedstawiamy również program zaplanowany na to wydarzenie, które odbędzie się w Valdocco – Turyn, między 8 a 12 listopada.

Program 150. rocznicy Pierwszej Salezjańskiej Wyprawy Misyjnej

8-9 listopada: Spotkanie młodych z włoskiej Animacji Misyjnej, BeAMission
8-11 listopada: Światowe spotkanie DIAM (Delegaci Inspektorii ds. Animacji Misyjnej)
11 listopada: 156. Salezjańska Wyprawa Misyjna SDB i 148. FMA. Msza Święta zostanie odprawiona o godzinie 17:00 w Bazylice Maryi Wspomożycielki i transmitowana na żywo na kanale Youtube ANS, Agencji Informacyjnej Salezjanów
12 listopada: Inauguracja Muzeum Wypraw Misyjnych Salezjanów w Genui
13-15 listopada: Konsultacja Sektora ds. Misji

Szczegółowy program

BeAMission
8 listopada, 14:00: Rozpoczęcie działań i programu
8 listopada, 20:45: Święto misyjne
9 listopada, rano: Żywe biblioteki i dialog z nowymi misjonarzami
9 listopada, 15:00: Msza i wysłanie misyjne młodych
9 listopada, 16:30: Poczęstunek i pożegnania

Światowe spotkanie DIAM
9 listopada, 19:00: Nieszpory i rozpoczęcie spotkania
10 listopada: Formacja, dzielenie się i refleksja
10 listopada, wieczór: Prezentacja Bosco Food
11 listopada, rano: Spotkania kontynentalne i regionalne DIAM
11 listopada, 15:00: Spotkanie z Rektorem Magnusem, ks. Fabio ATTARDEM
11 listopada, 17:00: 156. Salezjańska Wyprawa Misyjna SDB i 148. FMA w Bazylice Maryi Wspomożycielki
12 listopada: Dzień w Genui i inauguracja Muzeum Wypraw Misyjnych Salezjanów
12 listopada, wieczór: Zakończenie spotkania DIAM